When my baby calls to me I go to Fiji!

Het is alweer vier weken geleden, maar om toch een beeld te geven van onze Spring Break is hieronder een verslag van mijn grote vriend Niek te lezen:

Dag 1: Vertrek uit Sydney richting Nadi stad op het ‘vaste land’ van  Fiji

Om 08.30 zaten we in het vliegtuig klaar voor vertrek richting Fiji. Echter vanwege een kapotte startmotor moest iedereen het vliegtuig weer verlaten voor een spoedreparatie. Wat later om 11.00 zaten we in de lucht en 3,5 uur later landden we in Nadi. Nadi is de 3^e stad van Fiji en de enige met een internationaal vliegveld.

We overnachtten in het Nadi Bay Resort. Echter voordat we naar bed gingen moest het nachtleven van Nadi verkend worden. Op het internet had ik gelezen dat Ed’s Bar een favoriete plek was voor ‘local drunks and lonely flight attendents’. En rara wat we tegenkwamen tijdens het nachtleven in Nadi.

Dag 2: De ferry van Port Denerau naar Beachcomber Island Resort

Veel te vroeg werden we gewekt en nadat we om 8.00 am een goede steak als ontbijt achter de kiezen hadden vertrok de ferry vanuit Port Denerau naar Beachcomber Island. Een grote catamaran vaart elke dag langs de westkust van het ‘vaste land’ van Fiji richting het noorden. De ferry stopt onderweg verschillende malen om mensen over te zetten op kleine bootjes richting de ca. 30 toeristische eilanden van Fiji.

Na een half uur varen werden Niek en ik ook op zo’n bootje gezet richting Beachcomber Island. Dit eiland is in 1990 opgeleverd en is een zogenaamd ‘artificial island’, speciaal gebouwd voor toeristen. Het eiland bevat een slaapzaal met 100 bedden en nog ca. 100 bedden in 2- en 3- persoons hutjes. Niek en ik verbleven in de slaapzaal waar 24 uur per dag mensen lagen te snurken. Het eiland is zo klein dat je er in 10 minuten een rondje omheen kunt lopen.

Al snel hadden we kennisgemaakt met Ace en Ziggy, de vaste barman en vrouw op het eiland. Zij zorgden ervoor dat het ’s avonds een mooie party werd. De dansvloer is van zand en een live-band speelde heuse Fiji-tunes. Rond ca. 10 pm verplaatste het feest zich plotseling richting zee, waar we met 50 man verder genoten van onze drankjes. Topless zonnen en dansen in zee is verboden in Fiji, maar de eiland crew kneep graag een oogje dicht.

Dag 3: Genieten van de zon op Beachcomber Island

Na heerlijk geslapen te hebben in de slaapzaal en het ontbijt gemist te hebben was het tijd om heerlijk van de zon te gaan genieten en zo nu en dan even in de zee te springen of een potje te volleyballen. ’s Avonds begon het party ritueel weer volop om 5 pm met Happy Hour. Het prijsniveau in Fiji ligt ongeveer op de helft van dat in Sydney, dus dat mocht de pret niet drukken.

Vanavond was de avond dat we een paar geweldige mensen ontmoet hebben. Louis, een fransman die de hele avond in zijn speedo heeft staan dansen, en Bill en Synthia, een pasgetrouwd stel uit San Francisco. Allemaal zo gek als een deur. Het was een mooie party. Enig nadeel is wel dat Louis bestolen is van al zijn bezittingen toen hij dronken was, waardoor hij slechts een speedo had om te dragen. Een tafelkleed heeft de volgende dag als rok gefungeerd, zijn enige kledingstuk. Het voordeel was wel weer dat er getuigen waren op het moment dat Louis bestolen is, waardoor de volgende dag (namens horen zeggen van Louis) de politie op het eiland kwam om de dader te laten genieten van een heuse Fiji-cel.

Dag 4: De ferry naar Manta Ray Island Resort

Vandaag, zonder wekker gezet, exact 5 minuten voordat de ferry vertrok wakker geworden, spullen bij elkaar geraapt en om 9.15 am op de boot richting het volgende eiland gesprongen. Dit was een lange bootrit richting het noorden van ongeveer 3 uur.

Op Manta Ray Island werden we verwelkomd door de crew met het zingen van het Manta Ray lied. Vervolgens was het tijd om weer van de zon te genieten. En elke middag van 4 tot 5, volleyball time!

’s Avonds hebben we met een groep van ca. 20 Amerikanen drankspelletjes gespeeld. De avond eindigde uiteindelijk op het strand met het spelletje ‘duck, duck, goose’. Een spel dat de meeste Amerikanen op de kleuterschool leren.

Dag 5: Tweede dag op Manta Ray Island

Na een geweldige brunch gehad te hebben zijn Niek en ik met een groep Amerikanen en een Duitser op vistrip gegaan. We gingen vissen rechtstreeks vanuit de boot. Vissen in Fiji betekent overigens vissen zonder hengel. Slechts een tuigje en een haakje waren voldoende om de meest fantastische vissen te vangen. Zie hiervoor de foto’s in het Fiji album, excuses voor de door de war geraakte volgorde van de foto’s. ’s Avonds na het diner begon hetzelfde spelletjes ritueel weer. Dit maal was ook Louis van de party, hij was een dag vertraagd, omdat hij zijn kleren moest ophalen J

Dag 6: Derde dag op Manta Ray Island

Vandaag zijn Niek en ik gaan snorkelen. Vanwege het rif bij het Manta Ray island barst het van de vissen. Op een gegeven moment waren we letterlijk omringd door honderden vissen in alle verschillende kleuren en vormen. We hebben zelfs nog 2 kleine haaien gezien.

’s Avonds werden we getrakteerd op een optreden van ‘Bula Dancers’. Bula betekend hallo, goed, tot ziens, en nog veel meer. Tevens was dit het moment om met de plaatselijke vrouwen de heupen te schudden. Als klap op de vuurpijl zorgde relnicht Isaac ervoor dat iedereen meedeed aan verschillende spelletjes als ‘hugs and kisses’ en limbodansen. Het is op de foto’s niet moeilijk om Isaac te herkennen. Hij zou overigens op het ‘vaste land’ van Fiji niet echt geaccepteerd worden aangezien homofilie officieel verboden is in Fiji. Dankzij Isaac kwam het feest los en werd het een fantastische avond.

Dag 7: Laatste dag op Manta Ray Island

’s Ochtends na mijn eerste ontbijt in 5 dagen vertrok ik samen met Malene, Linda, Louis en Steffan richting een klein stadje met ca. 300 inwoners, een eiland verderop waar geen toerisme plaatsvindt. Prachtig om te zien hoe primitief de bewoners daar leven en tegelijkertijd zo’n fantastisch leven hebben. Op het eiland bezochten de we kerk, het schooltje en een markt waar we wat toeristische frutsels konden kopen. De groep waarmee we het stadje bezochten was redelijk klein omdat een paar mensen waren afgehaakt vanwege de tsunami waarschuwing vandaag. Echter de tsunami vond plaats aan de oostkust van Fiji en zou volgens de eiland crew geen invloed hebben op de toeristische eilanden aan de westkust.

Rond 2 pm vertrok onze boot richting het 3^e eiland, Bounty Island. Echter hadden Niek en ik vernomen dat dit een heel rustig familie eiland was. Last minute change of planns zorgde ervoor dat Louis, Steffan, Niek en ik uiteindelijk weer op Beachcomber Island uitstapten. Tot onze grote verbazing kwamen we daar Bill en Synthia weer tegen, de newly weds die eigenlijk niet meer terug zouden komen op Beachcomber, omdat ze nog naar andere eilanden gingen. Ze hadden hun trip ge-cancelled omdat ze meer zin hadden in een party. Dat is precies hoe dag nummer 7 is geëindigd.

Dag 8: Pub-crawl boat tour from Beachcomber Island

Om 10.30 am vertrok de ‘Island-Hopping tour’. Een groep van 12 man werd begeleidt door tourguide Clive. Nadat Clive de eerste 12 flesjes had geplopt werd de ‘Island-Hopping tour’ door hem omgedoopt tot ‘Pub-crawl’ en begon de 6 uur durende tour langs drie eilanden. Op het eerste eiland werd onmiddellijk het zwembad en de bar ernaast veroverd om vervolgens de eilandgasten te verwelkomen met een aantal leuke liederen.

Even na de middag was het low-tide en vertrok Clive met ons richting een eiland dat slechts een paar uur per dag bestaat. Dit was het uitgelezen moment om weer lekker te gaan snorkelen en alle vissen te bewonderen. Snorkelen met een biertje in de hand is overigens zeer goed te doen. Toen het tij hoog genoeg was vertrokken we weer verder richting het derde en laatste eiland.

Het laatste eiland was een wat groter eiland met een groot zwembad en een bar waar we een lekkere lunch geserveerd kregen en waar het wederom goed toeven was in het zwembad met flippers aan. Aan het einde van de middag waren we weer terug op Beachcomber Island, precies op tijd voor Happy Hour.

Het feest de laatste avond op Beachcomber was wederom legendarisch.

Dag 9: Laatste dag op Beachcomber

Vandaag stond in het teken van rust. Aan het einde van de middag vertrok de boot naar de ferry en de ferry weer terug naar het vaste land. In Port Denerau op het ‘vaste land’ hebben Niek, Steffan en ik samen gedineerd in het Hard Rock Cafe, waarna we met de taxi weer naar Nadi Bay Resort werden gebracht, waar we ook onze eerste nacht hadden doorgebracht.

Wederom werd er een bezoekje aan Ed’s Bar gepleegd, waarna we allemaal gingen slapen om de volgende dag helaas weer terug te vliegen naar Sydney.

Dag 10: Terug in Sydney

‘Back to reality’ Om 3.20 pm vertrok ons vliegtuig richting Sydney waar we na een zeer turbulente daling in de avond geland zijn. Spring Break is helaas weer voorbij; geen Bula Dance, geen Fiji girls, geen boottochtjes, geen 24/7 entertainment, geen 20 verschillende nationaliteiten feesten, geen 25 graden, maar…

… uitkijken naar het laatste weekend in Oktober wanneer we samen met onze nieuwe vrienden de Great Ocean Road onveilig gaan maken!!!